Lieve ondernemer

Daar zit je dan, in je lege pand. De kantoren verlaten, geen geroezemoes van stemmen. Geen deurbel die klinkt, geen kopieerapparaat dat zoemt. Niemand die je kantoor binnenloopt met vragen. Geen klanten die bellen, geen leveranciers die leveren. De stilte is rauw en pijnlijk.

Deze tijd van onzekerheid, die op zichzelf al droevig genoeg is. En dan is er die publieke opinie. Meningen van een grote massa die voor jou als strateeg niet alleen overduidelijk foutieve keuzes maakt, maar jou ook nog eens in een hoekje drukt. Jij bent iemand die succes en erkenning nodig heeft, maar ook goed om kunt gaan met stress. Daardoor denk je in crisis veel rationeler. Je bent in staat een reeële afweging te maken. Dat talent heeft de massa niet. Ze zijn emotioneel, bang en afhankelijk. De verwijten die je krijgt zijn daarom ook niet legitiem. Je bent geen geldwolf, je bent ondernemer. Tegenover jouw winst, staat jarenlang risico en soms heel veel verlies. Ook nu ben jij de pineut, want jij betaalt deze crisis.

Een crisis waarvan jíj weet dat hij inmiddels onnodig is. Waaraan jij doorbetaalt aan zowel je personeel als aan je verliezen. Jij mag straks je nek uitsteken en voor een steeds groeiende rente gaan bijlenen bij de bank. Jouw creativiteit moet straks een mouw passen aan maatregelen die evenmin noodzakelijk zijn. Maar van jou wordt alles verwacht. Jij moet het magische toverstafje zwaaien en de economie weer opstarten. Want jouw onophoudelijke drive, wil om te slagen en je verantwoordelijkheidsgevoel houden dit land op de been.

Lieve ondernemer, dankjewel dat jij er bent…